در تقاطع­­های راست گوشه سه شاخه یا چهار شاخه کانال­های روباز، مطالعه جدایی جریان بسیار حائز اهمیت می­باشد. برخی پارامترهای موثر در این زمینه نسبت دبی ورودی و عمق جریان می­باشد که در این تحقیق تاثیر نسبت دبی ورودی و نسبت ارتفاع سرریزها (عمق جریان) در الگوی جریان و ابعاد ناحیه جداشدگی به صورت عددی شبیه­سازی شده است. بررسی نتایج مدل عددی نشان داد که مدل k-ω بیشترین مطابقت را با نتایج آزمایشگاهی دارد، به طوریکه میزان خطای شبیه­سازی کمتر از 20% بود. ابعاد ناحیه جداشدگی در کانال­­های اصلی و فرعی با نسبت دبی ورودی رابطه مستقیم داشت. همچنین با افزایش ارتفاع سرریزهای خروجی، عمق جریان افزایش یافت و منجر به کاهش ابعاد ناحیه جداشدگی شد. مطابق نتایج عددی، ابعاد ناحیه جداشدگی در راستای قائم از کف کانال به سطح آب افزایش یافت، به­طوری­که برای نسبت دبی 6/0 و نسبت ارتفاع سرریز 377/0، طول ناحیه جداشدگی در کف کانال، فاصله 1/0 متر از کف و در سطح آب به ترتیب در حدود 60 سانتیمتر، 75 سانتیمتر و 85 سانتیمتر بود. بنابراین از سطح آب به سمت کف کانال طول ناحیه جداشدگی در حدود 29% کاهش یافت.

در این مقاله مساله زمانبندی حرکت قطارها با هدف حداقل کردن تاخیر قطارها مورد بررسی قرار گرفته است. مساله زمانبندی تعریف شده در این مقاله، یک مساله برنامه ریزی عدد صحیح 1 است که به کمک روش های معمول حل چون روش شاخه و حد 2 قابل حل است. از آنجایی که رسیدن به جواب بهینه به کمک روش های دقیق چون شاخه و حد با افزایش متغیرها و محدودیت ها در مدت زمان قابل قبول غیر عملی است، استفاده از روش های فوق ابتکاری چون روش عملیات حرارتی شبیه سازی شده 3 می تواند برای رسیدن به جواب هایی نزدیک به جواب بهینه برای مسایل بزرگ کارساز باشد. در این مقاله پس از تعریف مساله به صورت توضیحی و سپس مدل ریاضی، الگوریتم حل این مساله به کمک روش عملیات حرارتی شبیه سازی شده ارایه می شود. در ادامه مقادیر پارامترهای مربوط به الگوریتم ارایه شده تنظیم و در انتها نیز بخش اعتبار الگوریتم بیان می شود.

عملیات حرارتی یکی از فرآیندهای تمام کاری قطعات فولادی و چدنی است که تاثیر قابل ملاحظه ای بر خواص نهایی محصول دارد. از مهمترین عیوب ناشی در عملیات حرارتی تنش های حرارتی ایجاد شده در حین فرآیند می باشد که تاثیر منفی بر تلرانس ابعادی داشته و در صورت عدم کنترل می تواند باعث ایجاد ترک و اعوجاج در نمونه گردد. شبیه سازی انتقال حرارت و آنالیز تنش های ایجاد شده در ضمن عملیات حرارتی، به عنوان یک ابزار توانمند می تواند در بهینه سازی شرایط عملیات حرارتی جهت کنترل عیوب مربوطه کمک نماید. لذا تحقیق حاضر با هدف مدل سازی انتقال حرارت و بررسی اعوجاج و تنش های ایجاد شده در نمونه های سیلندر فولادی انجام گردیده است.در این پژوهش ضمن توسعه یک مدل سه بعدی انتقال حرارت و آنالیز تنش برای استوانه فولادی کربنی ساده با ترکیب معین با استفاده از نرم افزار ABAQUS و مقایسه نتایج به دست آمده با مدل حاضر با نتایج موجود در منابع، تاثیر ابعاد نمونه بر عیوب ناشی از فرآیند، مورد بررسی قرار می گیرد.

آلیاژهای منیزیمی، به دلیل استحکام مناسب، مدول یانگ و چگالی شبیه به استخوان انسان، دارای کاربردهای پزشکی بالقوه ای در حوزه کاشتنی های زیست تخریب پذیر هستند. با این حال، یکی از مهم ترین موانع کلیدی برای کاربردهای بالینی آلیاژهای منیزیم، خوردگی سریع این آلیاژها در محیط بدن انسان است. اصلاح دانه ناشی از فرآیند حرارتی-مکانیکی، یک روش موثر برای افزایش استحکام و شکل پذیری آلیاژهای منیزیم بوده و ممکن است مقاومت به خوردگی آلیاژهای منیزیمی را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو، در این پژوهش تاثیر فرآیند حرارتی-مکانیکی (شامل پرس گرم در دمای C 250 و سپس عملیات حرارتی آنیل به مدت یک ساعت در دمای C 300) بر رفتار خوردگی آلیاژ منیزیمی AZ31 پس از یک، چهار و هفت روز غوطه وری در محلول شبیه سازی شده بدن در دمای C 25، مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی ریز ساختار نمونه ها از میکروسکوپ نوری و الکترونی و از آزمون قطبش و مقاومت ظاهری الکتروشیمیایی به ترتیب برای ارزیابی نرخ خوردگی و مقاومت به خوردگی استفاده گردید. بررسی ریز ساختار نمونه ها، نشان داد که عملیات حرارتی-مکانیکی موجب اصلاح دانه و بروز دوقلویی ها گردید. تبلور مجدد حاصل از فرآیند حرارتی-مکانیکی موجب ریز شدن دانه ها، افزایش مرزهای دانه و کاهش چگالی نابجایی ها شد که به نوبه خود مانع گسترش خوردگی می شوند. نتایج حاصل از آزمون های مقاومت ظاهری و قطبش نیز نشان داد که میزان مقاومت به خوردگی نمونه AZ31 تحت عملیات حرارتی-مکانیکی، پس از هفت روز غوطه وری، افزایش و نرخ خوردگی آن کاهش یافته است.

یکی از مشکلات اساسی حین انجماد چدنهای نشکن، جدایش عناصر آلیاژی می باشد. جدایش عناصر آلیاژی منجر به افت خواص چدنهای نشکن و چدنهای نشکن آستمپر شده می شود. در این پژوهش ضمن بررسی نحوه توزیع عناصر آلیاژی گرافیت زا و کاربیدزا در زمینه چدنهای نشکن، به منظور همگن نمودن توزیع عناصر آلیاژی در زمینه چدنهای نشکن برای اولین بار، عملیات حرارتی همگن سازی از طریق ذوب جزئی به کار گرفته شد . نتایج Spot - EDS نمونه ها، حاکی از توزیع یکنواخت و همگن شدن توزیع عناصر آلیاژی پس از عملیات حرارتی همگن سازی بود. نتایج آنالیز تصویری از نمونه های همگن و آستمپر شده نشان داد عملیات حرارتی همگن سازی با استفاده از ذوب جزئی بر همگن نمودن ریز ساختار پس از عملیات حرارتی آستمپرینگ چدنهای نشکن بسیار موثر می باشد. بررسی مورفولوژی گرافیتها قبل و بعد از عملیات حرارتی همگن سازی از طریق ذوب جزئی، حاکی از تاثیر جزئی عملیات حرارتی همگن سازی از طریق ذوب جزئی بر مورفولوژی گرافیتها بود.